Οι κυριότεροι παράγοντες είναι:
🔹Δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες (προκαλεί σκληρά κόπρανα & αυξημένη ενδοαυλική πίεση)
🔹Ηλικία (αυξάνει μετά τα 50 έτη)
🔹Χρόνια δυσκοιλιότητα
🔹Παχυσαρκία & καθιστικός τρόπος ζωής
🔹Γενετική προδιάθεση
 

🔹Σε απλή εκκολπωμάτωση: Δεν υπάρχουν καθόλου συμπτώματα. Συχνά ανιχνεύεται τυχαία σε κολονοσκόπηση ή αξονική τομογραφία.

🔹Σε οξεία εκκολπωματίτιδα:

• Πόνος στο κάτω αριστερό μέρος της κοιλιάς
• Πυρετός, ρίγος, ανορεξία
• Φούσκωμα, ναυτία ή εμετός
• Δυσκοιλιότητα ή αλλαγή στη συνήθη λειτουργία του εντέρου

🔹Σε χρόνια ή επιπλεγμένη νόσο:

• Συχνά επαναλαμβανόμενα επεισόδια πόνου
• Ευαισθησία στην κοιλιακή ψηλάφηση
• Αλλαγές στις κενώσεις (δυσκοιλιότητα, διάρροια)
• Απώλεια βάρους, κόπωση
• Συμπτώματα από επιπλοκές 

🔹Οξεία εκκολπωματίτιδα: Αποτελεί την πιο συχνή μορφή εμφάνισης της εκκολπωματικής νόσου. Είναι η φλεγμονώδης αντίδραση των εκκολπωμάτων, συχνά με μικρορήξεις. Η πορεία μπορεί να είναι ήπια, αλλά και σοβαρή με επιπλοκές.

🔹Χρόνια εκκολπωματίτιδα: Οφείλεται σε υποτροπιάζουσες φλεγμονές ή σε ατελώς θεραπευμένες οξείες κρίσεις.
  Προκαλεί ίνωση και πάχυνση του εντερικού τοιχώματος, οδηγώντας σε:

• Στένωση του αυλού
• Διάχυτο κοιλιακό άλγος
• Αλλαγή συνηθειών αφόδευσης

Οι κύριες επιπλοκές που χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης

🔹Ρήξη εκκολπώματος – Περιτονίτιδα: Συμβαίνει όταν το εκκόλπωμα ραγεί και διαχυθεί περιεχόμενο στο περιτόναιο, προκαλώντας εικόνα οξείας κοιλίας και κινδύνους για τη ζωή του ασθενούς. Χρήζει άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης. 
🔹Απόστημα: Παρουσία εντοπισμένης συλλογής πύου κοντά στο πάσχον σημείο. Αν δεν αντιμετωπιστεί συντηρητικά μπορεί να χρειαστεί παροχέτευση με καθοδήγηση αξονικής ή χειρουργικά. 
🔹Συρίγγια: Ανώμαλες επικοινωνίες μεταξύ εντέρου και άλλων οργάνων (π.χ. ουροδόχος κύστη, κόλπος, δέρμα). Οδηγούν σε μόλυνση ούρων, ουρολοιμώξεις, εκκρίσεις κοπράνων από μη αναμενόμενα σημεία.
🔹Αιμορραγία: Αιφνίδια και μαζική αιμορραγία από ρήξη αγγείου δίπλα σε εκκόλπωμα. Μπορεί να απαιτήσει επείγουσα ενδοσκόπηση ή αγγειοεμβολισμό.
🔹Απόφραξη (ειλεός): Λόγω στένωσης του εντέρου από χρόνιο ερεθισμό και ίνωση. Εκδηλώνεται με φούσκωμα, εμέτους, αδυναμία αφόδευσης.
 

Η διάγνωση βασίζεται σε:
🔹Κλινική εξέταση και λήψη ιστορικού
🔹Αιματολογικές εξετάσεις (λευκά, CRP)
🔹Απεικόνιση με αξονική τομογραφία (CT) – αποκαλύπτει εκκολπώματα, φλεγμονή, αποστήματα ή ελεύθερο αέρα
🔹Κολονοσκόπηση – δεν γίνεται σε οξεία φάση, αλλά απαραίτητη σε χρόνια μορφή ή μετά την αποδρομή, για αποκλεισμό κακοήθειας

🔹Συντηρητική αντιμετώπιση:

• Σε ήπιες μορφές ή περιπτώσεις χωρίς την εμφάνιση επιπλοκών
• Αντιβιοτικά από το στόμα
• Διατροφή με υγρά ή εύπεπτες τροφές
• Ξεκούραση – παρακολούθηση συμπτωμάτων

🔹Χειρουργική αντιμετώπιση: Απαραίτητη στις παρακάτω περιπτώσεις:

• Υποτροπιάζουσα ή χρόνια νόσος
• Αποστήματα που δεν μπορούν να παροχετευτούν συντηρητικά
• Συρίγγια, αποφράξεις, περιτονίτιδα
• Αδυναμία αποκλεισμού κακοήθειας

Η επέμβαση γίνεται λαπαροσκοπικά, με αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος (π.χ. σιγμοειδούς) και συνένωση των υγιών άκρων.
 

Στο ιατρείο μας προσφέρουμε:
🔹Ολοκληρωμένη φροντίδα: Από τη διάγνωση μέχρι την πλήρη αποκατάσταση
🔹Εξατομικευμένη προσέγγιση: Αντιμετωπίζουμε κάθε περίπτωση με βάση τις ανάγκες, το ιστορικό και τις προσδοκίες του ασθενούς.
🔹Ενσυναίσθηση και προσωπική παρακολούθηση κάθε περιστατικού