Το ινοαδένωμα αποτελεί τον πιο συχνό καλοήθη όγκο του μαστού, κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 15–35 ετών.
Αναπτύσσεται από στρωματικό και επιθηλιακό ιστό και εμφανίζεται συνήθως ως καλά περιγεγραμμένο, στρογγυλό, κινητό και ανώδυνο μόρφωμα.

Βασικά χαρακτηριστικά:
🔹Συνήθως <3 cm, αλλά μπορεί να αυξηθεί σε μέγεθος ("γιγαντιαίο ινοαδένωμα").
🔹Ορμονοεξαρτώμενο – μπορεί να αυξάνεται σε μέγεθος σε κύηση ή θεραπεία με οιστρογόνα.
🔹Σπάνια εμφανίζει ασβεστοποιήσεις ή εκφύλιση. 
🔹Μπορεί να περιέχουν και άλλες αλλοιώσεις όπως αδένωση, σκληρυντική αδένωση, επιθηλιακή υπερπλασία με ή χωρίς ατυπία  (σύνθετα ινοαδενώματα). 

Διαγνωστική προσέγγιση:
🔹Υπερηχογράφημα: υποηχογενές, καλά περιγεγραμμένο μόρφωμα.
🔹Μαστογραφία (σε μεγαλύτερες ηλικίες): περιγεγραμμένο, ομοιογενές μόρφωμα.
🔹Βιοψία με core needle: επιβεβαιώνει τη διάγνωση και αποκλείει φυλλοειδές όγκο.

Αντιμετώπιση:
🔹Παρακολούθηση εφόσον επιβεβαιωθεί η καλοήθης φύση.
🔹Χειρουργική αφαίρεση: ενδείκνυται αν υπάρχει αύξηση μεγέθους, πόνος, αισθητική παραμόρφωση ή αβεβαιότητα στη διάγνωση ιδιαίτερα στα σύνθετα ινοαδενώματα. 
 

Ο φυλλοειδής όγκος (Phyllodes tumor) είναι σπάνιος ινοεπιθηλιακός όγκος που μπορεί να έχει καλοήθη, οριακή ή κακοήθη μορφή.
Εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες 35–55 ετών και χαρακτηρίζεται από ταχεία αύξηση μεγέθους.

Διαφορές με το ινοαδένωμα:
🔹Πιο ταχεία ανάπτυξη.
🔹Μικροσκοπικά: αυξημένη κυτταρικότητα, μιτωτική δραστηριότητα, διηθητικά όρια.

Διάγνωση:
🔹Απεικονιστικά μοιάζει με ινοαδένωμα, αλλά συχνά απαιτείται βιοψία για διαφοροδιάγνωση.
🔹Η τελική διάγνωση τίθεται ιστολογικά, μετά από εκτομή.

Αντιμετώπιση:
🔹Χειρουργική εκτομή με ευρείς υγιείς χειρουργικούς όγκους (>1 cm).
🔹Ανάλογα με την κατηγορία, καθορίζεται η ανάγκη για περαιτέρω θεραπεία ή παρακολούθηση.
🔹Δεν ανταποκρίνεται σε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία.
 

Το λίπωμα είναι καλοήθης όγκος που προέρχεται από λιπώδη ιστό.
Είναι μαλακό, κινητό και ανώδυνο μόρφωμα, με χαρακτηριστική υποηχογενή απεικόνιση στο υπερηχογράφημα.

Διάγνωση:
🔹Υπερηχογράφημα ή μαγνητική μαστογραφία: τυπική εικόνα λιπώδους ιστού.
🔹Δεν απαιτείται βιοψία, εκτός εάν υπάρχουν άτυπα χαρακτηριστικά ή ταχεία αύξηση.

Αντιμετώπιση:
Δεν απαιτείται αφαίρεση εκτός εάν προκαλεί δυσφορία, παραμόρφωση ή διαγνωστική αμφιβολία.

Ναι. Ορισμένοι καλοήθεις όγκοι, όπως το ινοαδένωμα και οι ινοκυστικές αλλοιώσεις, παρουσιάζουν ορμονική εξάρτηση και μπορεί να μεταβάλλονται με τον εμμηνορρυσιακό κύκλο, την εγκυμοσύνη ή τη χρήση ορμονικών σκευασμάτων.
 

Η διαφορική διάγνωση βασίζεται σε:
🔹Απεικονιστικά χαρακτηριστικά (υπερηχογράφημα, μαστογραφία, MRI)
🔹Κλινικά ευρήματα (πόνος, κινητικότητα, σύσταση)
🔹Ιστολογική επιβεβαίωση με βιοψία

Στις περισσότερες περιπτώσεις, καλοήθη μορφώματα είναι καλά περιγεγραμμένα, κινητά, ανώδυνα και δεν διηθούν παρακείμενους ιστούς.
Ωστόσο, επειδή η κλινική και απεικονιστική εικόνα μπορεί να είναι παραπλανητική, η βιοψία αποτελεί τη μόνη ασφαλή μέθοδο διαφοροδιάγνωσης.

Η παρακολούθηση εξαρτάται από τον τύπο του μορφώματος:
🔹Ινοαδένωμα: υπερηχογραφικός έλεγχος κάθε 6–12 μήνες, αν δεν αφαιρεθεί.
🔹Φυλλοειδής όγκος: τακτική παρακολούθηση μετά από εκτομή για πιθανή υποτροπή.
🔹Λίπωμα και άλλες καλοήθεις βλάβες: συνήθως δεν απαιτούν παρακολούθηση εφόσον επιβεβαιωθεί η διάγνωση.
 

Η μετάπτωση ενός τυπικού ινοαδενώματος σε κακοήθεια είναι εξαιρετικά σπάνια (<0,3%).
Ορισμένες αλλοιώσεις, όπως τα άτυπα αδενώματα ή τα φυλλοειδή νεοπλάσματα οριακής κακοήθειας, ενδέχεται να εμφανίσουν υψηλότερο κίνδυνο ή να απαιτούν στενότερη παρακολούθηση.